Eozyna (czerwony barwnik) – właściwości i zastosowanie

Eozyna (ang. eosin) to nazwa fluorescencyjnych związków kwasowych, wykorzystywany głównie do wybarwiania zasadowych (acidofilnych lub kwasochłonnych, czyli lubiących kwasy) cząstek struktur komórek, takich jak:

• cytoplazma,
• włókna kolagenowe,
• większość ziaren wydzielniczych w komórkach.

Eozyna barwi te struktury na kolor czerwony (kontakt z bromem). Eozyna jest najczęściej stosowana w połączeniu z hematoksyliną, barwiącą struktury kwasowe, czyli zasadochłonne na kolor niebieski. Barwnik będący połączeniem hematoksyliny i eozyny (tzw. H+E) należy do najczęściej stosowanych w histologii. Eozynę wynalazł niemiecki chemik Heinrich Caro.

Rodzaje eozyny

Obecnie znane są 2 rodzaje eozyny:

• Eozyna Y (ang. Eosin Y, C.I. 45380, Acid Red 87) – ma delikatnie żółtawy odcień i przedstawia ją zdjęcie w artykule. To głównie ten rodzaj eozyny wykorzystywany jest w histologii.
• Eozyna B (ang. Eosin B, C.I. 45400, Acid Red 91) – ma delikatnie niebieski odcień. Niemniej jednak przebarwienia te są na tyle znikome, że oba barwniki mogą być stosowane zamiennie, zależnie od preferencji.

Zastosowanie

Eozyna znalazła szczególne zastosowanie w histologii, jako barwnik. Barwienie hematoksyliną i eozyną (inaczej barwienie zwykłe, H&E z ang. haematoxylin and eosin) to najpopularniejsza metoda barwienia preparatów histologicznych, rutynowo stosowana w pracowniach histologicznych i histopatologicznych. Barwienie polega na potraktowaniu preparatu hematoksyliną ałunową, która wybarwia zasadochłonne struktury na fioletowo, spłukaniu preparatu wodą i wybarwienie eozyną Y wybarwiającą kwasochłonne struktury na różowo.

Procedura barwienia

Kolejne etapy barwienia odparafinowanych lub mrożeniowych skrawków nałożonych na szkiełka podstawowe:

1. kąpiel w kuwecie z hematoksyliną ałunową przez 7–10 minut;
2. kąpiel w kuwecie z wodą destylowaną;
3. płukanie bieżącą wodą przez 15 minut;
4. kąpiel w kuwecie z wodą destylowaną;
5. kąpiel w kuwecie z 1% eozyną Y z dodatkiem jednej kropli kwasu octowego;
6. kąpiel w kuwecie z wodą destylowaną.

Ciekawostką jest to, że eozyna może posłużyć jako czerwony barwnik w malarstwie. Niestety z uwagi na właściwości degradujące, intensywność koloru eozyny z biegiem czasu maleje, przybierając kolor ciemno-brązowy. Najbardziej znanym artystą wykorzystującym eozynę do malowania, był Vincent van Gogh.

Dowiedz się również, czym jest papaweryna, siarczek cynku, PCW oraz kwas teraftalowy.