Erytrobinian sodu, znany również jako E316, to sól sodowa kwasu erytrobowego. Jest to związek chemiczny strukturalnie związany z witaminą C i jest powszechnie stosowany jako dodatek do żywności.
Właściwości fizyczne i chemiczne
Erytrobinian sodu jest białym krystalicznym ciałem stałym. Ma masę molową 198,11 g/mol. Gęstość tego związku wynosi 1,2 g/cm³. Temperatura topnienia wynosi od 168 do 170°C. Jest to związek dobrze rozpuszczalny w wodzie, z rozpuszczalnością wynoszącą 16 g/100 ml.
Zastosowanie
Erytrobinian sodu jest powszechnie stosowany jako dodatek do żywności, zwłaszcza w mięsie, drobiu i napojach. Gdy jest używany w przetworzonym mięsie, takim jak parówki i kiełbaski, zwiększa szybkość, z jaką azotyn redukuje się do tlenku azotu, co przyspiesza proces utrwalania i utrzymania różowego koloru. Jako przeciwutleniacz strukturalnie związany z witaminą C, pomaga poprawić stabilność smaku i zapobiega tworzeniu się rakotwórczych nitrozoamin.
Przykłady produktów spożywczych
Erytrobinian sodu można znaleźć w wielu produktach spożywczych. Jest często używany w przetworzonym mięsie, takim jak parówki i kiełbaski. Można go również znaleźć w napojach, pieczywie, a czasami nawet w sałatkach.
Szkodliwość
Erytrobinian sodu jest generalnie uważany za bezpieczny i nie ma prawie żadnych zgłoszonych zagrożeń dla zdrowia. Jednakże, jeśli jesteś wrażliwy na erytrobinian sodu, możesz doświadczyć takich skutków ubocznych jak bóle głowy, zawroty głowy, zmęczenie, letarg i zaczerwienienie skóry.
Fakty i ciekawostki
Ciekawym faktem jest, że erytrobinian sodu jest produkowany z cukrów pochodzących z różnych źródeł, takich jak buraki, trzcina cukrowa i kukurydza. Erytrobinian sodu jest zwykle produkowany za pomocą procesu fermentacji z D-glukozy przez bakterie Pseudomonas fluorescens. Istnieje miejska legenda, która twierdzi, że erytrobinian sodu jest robiony z mielonych dżdżownic – jednak nie ma w niej prawdy.
Zobacz również: Kwas erytrobowy – właściwości, zastosowanie, wpływ na zdrowie