Kakistokracja, pochodząca od greckich słów „kakos” (najgorszy) i „kratos” (władza), to forma rządu, w której władzę sprawują najgorsze, najmniej wykwalifikowane lub najbardziej pozbawione skrupułów osoby.
Przykłady
Przykłady kakistokracji mogą być subiektywne i kontrowersyjne, ponieważ ocena, czy dany rząd jest „najgorszy” lub „najmniej wykwalifikowany”, często zależy od indywidualnych przekonań politycznych. W literaturze i publicystyce termin ten bywa używany do opisania różnych rządów, które zdaniem autora nie sprostały oczekiwaniom społeczeństwa.
Cechy
Cechy charakterystyczne dla kakistokracji to:
- Brak kompetencji – władzę sprawują osoby, które nie mają odpowiednich kwalifikacji lub doświadczenia.
- Brak skrupułów – rządzący mogą być pozbawieni moralnych zahamowań, co może prowadzić do korupcji i nadużyć.
- Degeneracja państwa – kakistokracja może prowadzić do degradacji funkcji państwa i ogólnej dysfunkcjonalności.
Zalety i wady
Zalety i wady kakistokracji są trudne do określenia, ponieważ sama idea rządów najgorszych jest z założenia negatywna. W praktyce jednak, jak każda forma rządu, kakistokracja może mieć różne skutki w zależności od konkretnych okoliczności. Wadą może być na przykład brak efektywności rządu, korupcja, niesprawiedliwość społeczna i ekonomiczna. Zaletą może być natomiast stabilność (nawet jeśli jest to stabilność negatywna), jeśli alternatywą jest chaos lub anarchia. Jednakże, te potencjalne „zalety” są często uważane za negatywne w kontekście ogólnego dobrobytu społeczeństwa.
Zobacz również: Deglomeracja – definicja. Założenia i koncepcja deglomeracji