Współcześnie ciężko wyobrazić sobie życie bez konserwantów w żywności. Stają się one niezbędne, jeżeli pragniemy zachować ciągłość dostaw, świeżość produktów i ich wysoką dostępność na sklepowych półkach. Wśród znanych konserwantów wyróżnić można siarczyn potasu o symbolu E225, który ma zastosowanie np. podczas produkcji cukru i karmelu amoniakalno-siarczynowego. Co jeszcze wiadomo o siarczynie potasu i czy jego spożycie jest bezpieczne dla naszego zdrowia? Wszystko to przedstawimy w dzisiejszym artykule.
Siarczyn potasu E225 – właściwości i wytwarzanie
Siarczyn potasu to inaczej siarczan (IV) potasu lub sól kwasu siarkawego i potasu (ang. potassium sulfite). Jest to niepalny i nieorganiczny związek chemiczny o symbolu K2SO3, należący do grupy siarczynów. W warunkach pokojowych związek ten przybiera postać białego proszku – bezbarwnych i bezwonnych kryształków. Nie jest on wysoce stabilny i w obecności tlenu utlenia się do siarczanu potasu. Pozyskiwany jest głównie poprzez reakcję kwasu siarkowego i węglanu potasu. Jest dobrze rozpuszczalny w wodzie, jednak praktycznie nie rozpuszcza się w etanolu. W kwaśnym środowisku tworzy kwas siarkawy – konserwant.
| Masa molowa | 158,25 g/mol |
| Numer CAS | 10117-38-1 (bezwodny), 7790-56-9 (dihydrat) |
| PubChem | 24958 |
| Gęstość | 2,35 g/cm³ (w temp. 20 °C), ciało stałe |
| Rozpuszczalność w wodzie | 106 g/100 g (25 °C), 107 g/100 g (20 °C, dihydrat) |
| ChemSpider | 23332 |
| ECHA InfoCard | 100.030.279 |
| Symbol UNII | 015KZC652E |
| Kwasowość | 8 pKa |
| Podatność magnetyczna | −64.0·10−6 cm3/mol |
Zastosowanie i szkodliwość
Siarczyn potasu wykorzystywany jest jako konserwant oraz środek bielący. Ograniczy rozwój pleśni oraz bakterii. Znajdziemy go m.in. w cukrze oraz piwie. Niestety konserwant ten na skutek utleniania, obniża zawartość witamin w produktach – w tym witaminę B1. Siarczyny pozwalają dłużej zachować świeżość i naturalny kolor owoców i warzyw (przeciwdziałają brązowieniu).
E225 jest metabolizowany w wątrobie i wydalany wraz z moczem. Zaleca się jednak, aby ograniczyć jego spożycie – dotyczy to w szczególności osób z brakiem tolerancji do naturalnych siarczynów, które powinny unikać wszelkich konserwantów z grupy E221 – 228. Dzienna dopuszczalna dawka spożycia została ustalona na poziomie 0,7 mg/kg masy ciała. Nie powinien wywoływać żadnych negatywnych skutków ubocznych, jeżeli nie jest spożywany w nadmiarze. W przypadku przedawkowania siarczynu potasu u niektórych osób mogą wystąpić objawy alergiczne, takie jak astma, anafilaksja czy też bóle głowy oraz nudności. Siarczynu potasu powinny wystrzegać się osoby chorujące na astmę, ponieważ w skrajnym przypadku spożycie może prowadzić nawet do śmierci.
Obecnie, siarczyn potasu jako dodatek do żywności, został wycofany z obrotu na terenie całej Unii Europejskiej – w tym także w Polsce.
Sprawdź również:
- czym jest eozyna
- jakie zastosowanie ma woda destylowana
- czym jest kwas solny i kwas azotowy
- jakie są rodzaje kawy i rodzaje miodu
Krzysztof Kamzol
Redaktor naczelny w serwisie Joblife.pl Pasjonat technologii produkcyjnych, nowoczesnego przemysłu i technik inżynieryjnych.
