Siarczan amonu to produkt, który znalazł zastosowanie przede wszystkim w przemyśle nawozowym. Ponadto może być wykorzystywany jako materiał wybuchowy, a także w garbarstwie. Sprawdźmy najważniejsze właściwości i zastosowanie tej substancji.
Czym jest siarczan amonu?
Siarczan amonu (ang. Ammonium sulfate) to inaczej sól amonowa kwasu siarkowego o wzorze sumarycznym (NH4)2SO4. Ten nieorganiczny związek chemiczny bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie (76,4 g/100 g). Przybiera formę drobnych, białych i bezzapachowych kryształków. Składa się w 21% z azotu i w 24% z siarki. Po rozpuszczeniu 767 g/l ciepłej wody uzyskuje się roztwór o kwasowości pH 5–6.
Siarczan amonu ma właściwości higroskopijne, czyli pochłania wilgoć z otoczenia. W naturalnych warunkach występuje jako minerał maskagnit – można go znaleźć na terenach wulkanicznych.
Z uwagi na fakt, że siarczan amonu składa się ze związków siarki oraz azotu, świetnie sprawdza się w roli nawozu. Po jego aplikacji do gleby, zaczynają uwalniać się jony amonowe obniżające pH, co jest szczególnie istotne w początkowym okresie wzrostu roślin podczas wiosny. Dodatkowo siarka zawarta w nawozie korzystnie wpływa na absorpcję azotu i innych składników mineralnych przez rośliny.
| Wzór sumaryczny | (NH4)2SO4 |
| Masa molowa | 132,14 g/mol |
| Wygląd | Białe kryształy lub granulki |
| Rozpuszczalność w wodzie | Bardzo dobra (76,4 g/100 g) |
| Temperatura rozkładu | 280 °C |
| Gęstość | 1,77 g/cm3 |
| Palność | Niepalny |
| Dawka śmiertelna | LD50 2840 mg/kg (szczury, doustnie) |
Sprawdź również: Azotan amonu – właściwości, informacje
Otrzymywanie siarczanu amonu
Na potrzeby przemysłowe, siarczan amonu otrzymuje się poprzez rozpuszczenie amoniaku w kwasie siarkowym.
Alternatywnym sposobem produkcji siarczanu amonu jest wykorzystanie zawiesiny gipsu w wyniku reakcji amoniaku i dwutlenku węgla (dodatkowo powstaje wtedy węglan wapnia). W końcowej fazie procesu siarczan amonu jest odparowywany.
Zastosowanie siarczanu amonu
Siarczan amonu znalazł bardzo szerokie zastosowanie w wielu gałęziach przemysłu. Wykorzystywany jest jako nawóz sztuczny, do produkcji materiałów wybuchowych i podtlenku azotu, w przemyśle garbarskim i drożdżowym. Ponadto z siarczanu amonu korzysta się podczas wielu reakcji chemicznych w laboratoriach, np. do produkcji soli amonowych (nadsiarczan amonu) czy wytrącania białek.
Siarczan amonu może być dodawany do produktów żywnościowych jako regulator kwasowości. Wtedy jest on oznaczany numerem E517.
Nawóz azotowo-siarkowy
Siarczan amonu stosowany jest powszechnie jako nawóz azotowo-siarkowy do roślin jarych i ozimych. Doskonale sprawdza się do nawożenia kukurydzy, ziemniaków, rzepaku i zbożach ozimych, a także roślin siarkolubnych. Wykazuje powolne działanie i zakwasza glebę. Zaleca się stosować go w glebach alkalicznych lub obojętnych.
Nawóz azotowo-siarkowy można stosować pod wszystkie rośliny uprawne – w tym zboża jare i ozime, rośliny okopowe, przemysłowe, a także na użytkach zielonych i szeroko pojmowanym sadownictwie. Sprawdzi się również w większości warzyw i roślin kwasolubnych, takich jak ziemniaki, pomidory, cebula, rzepak, kapusta czy kalafior. Można go stosować do zakwaszania gleby pod borówki, iglaki czy kwiaty kwasolubne, np. różaneczniki, azalie.
Można mieszać go z innymi nawozami stałymi, dobrze rozpuszcza się w wodzie i można go stosować zarówno pogłównie (rośliny ozime), jak i przedsiewnie (rośliny jare). Zaletą siarczanu amonu jest również to, że może być stosowany jako dodatek wspomagający działanie środków chwastobójczych.
Uwaga! Siarczanu amonu nie zaleca się stosować na glebach o wysokiej kwasowości.
Dawkowanie i wydajność
W zależności od zaleceń producenta i formy nawozu, siarczan amonu należy dawkować w ilości 80–250 kg/ha. W przypadku stosowanie siarczanu amonu w formie płynu, zaleca się dawkowanie w ilości 1,5–2 kg na 100 litrów wody. Jednocześnie zaleca się nie przekraczać normy 5 kg/ha w 200-300 l wody.
Cena
Za 25 kg worek siarczanu amonu trzeba zapłacić ok. 120 zł. Mniejsze opakowania po 2 kg to koszt ok. 20 zł, a 5 kg ok. 40
Sprawdź również: Azotan potasu – właściwości, zastosowanie.