Miedź (z łac. cuprum) to bardzo popularny pierwiastek chemiczny należący do grupy metali przejściowych. Była wydobywana już w starożytności na terenie Cypru, stąd też pochodzi jej łacińska nazwa. Sprawdźmy, jakie właściwości ma miedź oraz w jakiej temperaturze ulega stopieniu.
Właściwości miedzi
Miedź słynie przede wszystkim z doskonałej przewodności elektrycznej (59,6⋅106 S/m) i cieplnej. Posiada gęstość 8,96 g/cm³ i można ją łatwo przerabiać plastyczne, zarówno na zimno, jak i na gorąco (w temp. 650–800 °C). Ciekawostką jest to, że miedź jest jednym z czterech metali z naturalnym kolorem innym niż szary lub srebrny (dla przykładu osm jest niebieskawy, a żółtawy kolor przybiera złoto oraz cez). W normalnych warunkach czysta miedź przybiera kolor pomarańczowoczerwony, ale na skutek utleniania na wolnym powietrzu staje się ciemniejsza. Miedź podobnie jak aluminium, może być z powodzeniem poddawana recyklingowi – podobnie jak recykling aluminium.
Temperatura topnienia miedzi
Miedź topnieje w temperaturze 1084,62 °C. Temperatura wrzenia z kolei wynosi 2562 °C.
Co ciekawe, miedź pod kątem objętości, jest trzecim po żelazie i aluminium najczęściej odzyskiwanym metalem. Według globalnych szacunków, w użyciu jest aż 80% miedzi, która została kiedykolwiek wydobyta. Nie ma się czemu dziwić, skoro według „The World Copper Factbook” recykling w latach 2002–2008 dostarczał blisko 35% zużywanej miedzi. Kolejną ciekawostką jest fakt, że miedź w niewielkich ilościach przedostaje się do wody pitnej z miedzianych instalacji wodociągowych i jest jej wtedy więcej w ciepłej wodzie.
Czy można topić miedź w warunkach domowych? Teoretycznie można, aczkolwiek jest to dosyć wymagające pod kątem przygotowania stanowiska zadanie. Przede wszystkim problemem może być wytworzenie odpowiednio wysokiej temperatury – ponad tysiąca stopni Celsjusza. Przeważnie służy do tego palnik propan-tlen i odpowiednie naczynie, np. gliniany tygiel. Skutecznym rozwiązaniem okazuje się również zbudowanie prowizorycznego pieca koksowego z solidnym nadmuchem.