Najważniejsze wymogi dotyczące aktu notarialnego
Akt notarialny w każdym przypadku musi być przygotowany w formie pisemnej. Cechuje się on najwyższą rangą dowodową, jaką ma dokument urzędowy. Wskazane w nim okoliczności, fakty i czynności są powszechnie uznawane za prawdziwe. Musi on spełniać warunki, które zapisano w ustawie z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie.
Sporządzenie aktu notarialnego musi uwzględniać:
- jego pisemną formę,
- takie elementy jak dzień, miesiąc i rok sporządzenia aktu,
- informacje dotyczące miejsca sporządzenia dokumentu,
- dane notariusza, a więc imię, nazwisko oraz siedzibę kancelarii,
- dane osób lub podmiotów, które są obecne podczas sporządzania aktu,
- informacje dotyczące obywatelstwa,
- stwierdzenie, że akt został odczytany, przyjęty oraz podpisany przez strony.
Poza powyższymi danymi można w akcie notarialnym umieścić godzinę i minutę jego sporządzenia i podpisania. Na żądanie stron można również zawrzeć oświadczenia stron i stwierdzenie ważnych okoliczności, jakie miały miejsce podczas spisywaniu aktu.
Pozostałe wymogi formalne, przewidziane dla aktu notarialnego
Akt notarialny musi zostać spisany świadomie i bez przymusu. Notariusz potwierdza tożsamość stron, ich umocowanie, potwierdzenie prawa do dysponowania majątkiem. Jak podkreślają specjaliści kancelarii notarialnej – Agnieszka Bunkowska, notariusz nie może mieć wątpliwości co do tożsamości poszczególnych osób. W przypadku osób fizycznych konieczne więc jest przedstawienie dokumentów tożsamości i pełnomocnictw notarialnych, w przypadku gdy reprezentują one inne osoby.
Kolejne strony aktu notarialnego są zawsze numerowane i zaparafowane, całość jest łączona. Ewentualne pomyłki skreśla się w taki sposób, by możliwe było ich odczytanie. Na końcu dokumentu dokonuje się omówienia skreśleń. Znaczenie tego aktu sprawia, że konieczne jest zachowanie wyjątkowej staranności podczas jego przygotowania.
Po przygotowaniu dokumentu notariusz odczytuje dokument stronom. W jego treści zawsze znajduje się zapis o odczytaniu i przyjęciu aktu. Rejent upewnia się, że wszystkie osoby rozumieją akt i że jest on zgodny z ich wolą. Dopiero wtedy mogą go one podpisać.
